Sözcükler
Zamanın akan sözcükleri arasında tek bir kelime ile beni mest etmişti. Önce kulaklarımın arasında çıkan harf ile acaba tahmin ettiğim kelimeyi mi söyleyecekti düşüncesi ruhumun içler acısı halini ortaya serdi. Üzerinden çok akarsular akmıştı akmasına ama hesap edemediği, kanıksamadığı durumlar hâkimdi. Bir türlü kendine karşı dürüst olamadığı noktalar üzerinden kendini cezalandırma boyutuna kadar sürüklemişti. Halbuki oturup, durup, düşünüp ve tekrardan düşünüp insanlara haykırışlarla davransa kendini bu duruma sokamayacaktı. Düştüğü durum da çok aciz bir durum değildi aksine. Nedensiz yere istemsizce sakladığı bazı eski davranışları da mevcuttu. Ama buna rağmen sebepsizce kendini sever, sayar ve karşısındakinin ilerlemesini gözlemleyerek kendini hep zararsız olarak görürdü. Durduk yere kafasından uydurduğu düşünceler ile yeni bir pencere açmama sebebiyet verirdi. Bazen kendi kendime sorarım acaba esinlendiği birileri ya da bir şeyler var mıydı? Sanırım bunu çok okumasına borçluyuz. Çok okuyup çok yazmasına desek daha doğru olacak. Onu ilk gördüğümde böyle birisi değildi ve zamanla ne hâle geldiği gözle görülür bir şekilde gerçekleşti. Dünü ile bugünü arasındaki köprüyü çok meşakkatli bir yol arasından geçip bugün ile yarın arasına konumlandırarak zamanın azizliğine yenik düşmeden yeni maceralara atlayacağı eserleri keyifle okumak için dört gözle ve dört kulakla ve dört burunla ve merakla bekliyor olacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder